Strona 1 z 3 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO z dnia 22 marca 1983 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w przemyśle papierniczym. Dz. U. nr 20 poz. 91 Na podstawie art.208 § 3 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23 i z 1982 r. Nr 31, poz. 214) zarządza się, co następuje: Rozdział 1 Przepisy ogólne. § 1. Rozporządzenie dotyczy warunków bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach przemysłu papierniczego, produkujących masę celulozową, masę półchemiczną, ścier, papier, karton, tekturę oraz przetwory papiernicze - zwanych dalej "zakładami". § 2. 1. Wydawane przez zakłady szczegółowe instrukcje dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy (art.226 § 2 Kodeksu pracy) powinny uwzględniać: 1) wymagania i wskazania producentów lub dostawców maszyn, urządzeń i technologii, dotyczące ich bezpiecznej i prawidłowej eksploatacji, 2) informacje i wymagania wynikające ze specyfiki występujących zagrożeń, 3) wymagania wynikające z warunków lokalnych, technologicznych, produkcyjnych, transportowych, organizacyjnych i innych, 4) dotychczasową wiedzę i doświadczenie, a w uzasadnionych wypadkach - także wyniki prób i badań, 5) informacje zawarte w innych materiałach, np. publikacjach krajowych i zagranicznych. 2. Instrukcje, o których mowa w ust. 1, powinny być stale dostępne dla pracowników. § 3. W nowo budowanych i modernizowanych zakładach należy zapewnić: 1) mechanizację prac związanych z podawaniem materiałów do maszyn i ich odbiorem, 2) łączenie maszyn wykonujących powtarzalne operacje w samoczynne ciągi produkcyjne, 3) urządzenia do montażu i demontażu ciężkich maszyn lub ich elementów, 4) technologie wykluczające szkodliwości przemysłowe lub ograniczające je do wielkości dopuszczalnych. § 4. Miejsca niebezpieczne powinny być oznaczone znakami ostrzegawczymi i tablicami z zakazem wstępu osobom nie upoważnionym. § 5. Części maszyn, urządzeń i instalacji, których temperatury przekraczają 60°C i z którymi styka się pracownik, powinny być izolowane. Rozdział 2 Transport i składowanie. § 6. Transport surowców, wyrobów gotowych i innych materiałów powinien odbywać się na drogach odpowiednio do tego przygotowanych i z zastosowaniem urządzeń eliminujących nadmierny wysiłek pracowników. § 7. 1. Zakład powinien zapewnić miejsce i sposób składowania surowców papierniczych, półfabrykatów i przetworów, zapobiegające ich przemieszczaniu się. 2. Pomiędzy górną powierzchnią ręcznie składowanego materiału a elementami konstrukcji lub wyposażenia budynków (np. strop lub suwnica) powinna być zachowana odległość co najmniej 1,5 m. 3. Przy składowaniu wyrobów dostarczanych przez inne przemysły, takich jak np. chemikalia lub materiały pomocnicze, należy stosować zasady i przepisy dotyczące ich składowania. 4. Składowiska surowców, materiałów i urządzeń powinny być dostosowane do wymagań przeciwpożarowych, mieć odpowiednią i sprawną instalację oświetleniową i wentylacyjną oraz nawierzchnie i drogi odpowiadające stosowanym środkom transportu. § 8. 1. Przy układaniu ręcznym surowce drzewne powinny być składowane na wysokość nie większą niż 2 m. Wysokość składowania surowców drzewnych z użyciem urządzeń mechanicznych uzależnia się od zastosowanych urządzeń i bezpiecznych metod pracy. 2. Szerokość przejazdów między stosami drewna, stosami makulatury lub szmat powinna być dostosowana do rodzaju środka transportu, lecz nie mniejsza niż 1,5 m. 3. Odległość stosu drewna od główki szyny toru bocznicy kolejowej powinna być nie mniejsza niż 2,5 m. 4. Ręczne ładowanie surowców drzewnych na szynowe wózki transportowe dopuszczalne jest do wysokości 2 m od główki szyny.
|