V. Prace przy oczyszczaniu dołów kloacznych.

§ 26. Po podniesieniu pokrywy (otwarciu dołu) i po co najmniej 15-minutowym przewietrzeniu dołu należy przy pomocy lampy bezpieczeństwa, tzw. lampy "Davy'ego", wpuszczonej na lince sprawdzić, czy nie ma w dole gazu; lampę należy zapalić na powierzchni w odległości kilku metrów od dołu, aby nie wywołać wybuchu gazu wydobywającego się na zewnątrz pod wpływem wietrzenia; w razie obecności gazów palnych (wybuchowych) zapalą się one pod siatką lampy dając jaskrawy długi płomień, w razie zaś obecności gazów duszących lampa będzie się paliła małym płomieniem lub całkowicie zgaśnie; jeżeli lampa pali się spokojnie równym i nie przygasającym płomieniem, można przystąpić do pracy w dole.

§ 27. 1. Do dołu kloacznego wolno wejść pracownikowi tylko wówczas, jeżeli posiada założoną maskę ochronną oraz gdy przy otworze pozostaje co najmniej 2 pracowników, z których jeden stale musi czuwać, aby w razie potrzeby nieść pomoc znajdującym się w dole; pozostali pracownicy pozostawieni przy otworze nie powinni się oddalać dalej niż na odległość 3 metrów od dołu i powinni znać nazwiska pracujących w dole.

2. Po sprawdzeniu, że w dole nie ma gazów szkodliwych, pracownik powinien przed wejściem do dołu nałożyć na siebie taśmowe szelki bezpieczeństwa z paskiem pachwinowym; w razie ich braku jeden z pracowników pozostający na powierzchni powinien wchodzącego opasać mocno pod pachami wypróbowaną liną ratowniczą; linę należy zawiązać tak, aby w razie konieczności wyciągnięcia pracownika z dołu lina nie zaciskała się na jego ciele; górny koniec liny ratowniczej robotnik stojący na powierzchni powinien trzymać w ręku przez cały czas pracy robotnika pracującego w dole.

3. Pracownicy pozostawieni przy otworze powinni co kilka minut komunikować się ustnie (okrzykiem) lub przez szarpanie linki w umówiony sposób z pracującymi w dole.

§ 28. 1. Przy pracy w dole należy używać wyłącznie nie iskrzących lamp bezpieczeństwa (lamp górniczych); nie wolno używać otwartego i nie zabezpieczonego ognia, jak np. zapalonych świec i zapałek, oraz nie wolno również palić tytoniu.

2. W czasie pracy w dole należy unikać dotykania rękami ust, przecierania oczu itp.

3. Narzędzi pracy nie należy zrzucać do dołu, lecz opuszczać je na lince.

VI. Prace przy ręcznym zamiataniu ulic i placów.

§ 29. Pracownik zatrudniony przy ręcznym oczyszczaniu ulic powinien pamiętać o tym, że pracuje w warunkach ruchu ulicznego i że z powodu ruchu pojazdów jest narażony na niebezpieczeństwo wypadku, i dlatego musi dobrze znać przepisy o ruchu kołowym i dokładnie ich przestrzegać oraz uważnie obserwować, co się dookoła niego dzieje.

§ 30. Sprzęt i narzędzia pracy zamiataczy powinny być (w celu ochrony dla zasygnalizowania obecności pracownika) pomalowane w sposób zwracający uwagę, np. trzonki mioteł i śmietnic pomalowane w skośne pasy dwubarwne; ponadto należy umieścić znaki ostrzegawcze na wózkach zamiataczy zgodnie z obowiązującymi przepisami, a w szczególności wózki te powinny być zaopatrzone w szkiełka odblaskowe koloru czerwonego lub pomarańczowego, a jeśli praca zamiataczy odbywa się przy niepełnym świetle dziennym - również zaopatrzone w odpowiednie latarki (elektryczne lub karbidowe) oświetlające drogę przed wózkiem światłem bezbarwnym nie oślepiającym.

§ 31. Zabrania się opróżniać gołymi rękami wózki i naczynia ze zmiotkami oraz kosze uliczne.

§ 32. Pracownik zatrudniony przy ręcznym oczyszczaniu ulic i placów powinien:

1) przy przechodzeniu przez jezdnię upewnić się o możliwości bezpiecznego przejścia; jezdnię należy przechodzić zawsze pod kątem prostym - nigdy na skos i tylko w miejscach dozwolonych,

2) przy przechodzeniu przez jezdnię na przystankach tramwajowych, autobusowych i trolejbusowych - przechodzić zawsze przed stojącym pociągiem tramwajowym, autobusem czy trolejbusem, a nie za tymi pojazdami.

§ 33. 1. Pracownik znajdujący się na jezdni powinien zwracać baczną uwagę na wszystkie znaki ostrzegawcze, tablice, sygnały, ostrzeżenia itp.

2. W czasie pracy na jezdni pracownik zobowiązany jest wykonywać swoje czynności w kierunku przeciwnym do ruchu pojazdów, tj. będąc zwrócony twarzą do nadjeżdżających pojazdów, i zwracać baczną uwagę na ruch pojazdów oraz na dawane przez nie sygnały.

3. W czasie zbierania zmiotków z jezdni wózki ze zmiotkami wolno ustawiać tylko przy krawężnikach; pozostawienie wózka w odległości mniejszej niż 5 metrów od skrzyżowania ulicy jest zabronione.

4. Narzędzi pracy nie wolno pozostawiać na jezdni; w czasie jazdy wózkiem łopata i miotła powinny znajdować się na wózku w miejscach do tego przeznaczonych.

§ 34. 1. Wózki na zmiotki należy w porze letniej myć od strony zewnętrznej, wewnątrz zaś odkażać (np. wapnem chlorowanym) dwa razy w tygodniu; w porze zimowej należy je odkażać co dwa tygodnie.

2. Uliczne zbiorniki na zmiotki zaleca się odkażać w porze letniej - raz w tygodniu, a w porze zimowej - raz na miesiąc.

§ 35. Przy zsypywaniu śniegu do ulicznych zsypów kanałowych należy zsypy kanałowe zaopatrzyć w ogrodzenia ochronne, przy czym podczas spławiania śniegu nikomu nie wolno wchodzić do zsypu.